Akkie is een stoer meisje dat te maken krijgt met de rotziekte Leukemie. De groep van Juf Ina is uit het veld geslagen en doen er alles aan om Akkie op te vrolijken en duimen dat ze mee mag op groep 8 kamp. Zelfs de grootste pestkop van de groep Joep, wordt een softie en doet er alles aan om Akkie te helpen zodat ze mee kan doen aan het schoolvoetbaltoernooi. Maar de vraag is of ze dat nog gaat halen… Achtste-groepers huilen niet is een wervelwind aan humor en emoties.
Dit was het eerste jaar dat ik ervan wist dat er een boek te koop zou zijn voor €2,-! Toen ik het hoorde ben ik vrijwel direct naar de boekhandel gegaan en heb ik het boek gekocht. Ik kocht direct meerdere exemplaren zodat ik hem ook aan mijn moeder en mijn oma’s cadeau kon doen. Ik heb mijn exemplaar en de 3 anderen laten signeren door Jacques Vriens toen hij bij Raadgeep & Berrevoets was in Doetinchem. Jaren geleden heb ik het boek gelezen toen ik zelf nog op de basisschool zat, natuurlijk heb ik ook de film gekeken toen hij uitkwam. Ik heb gehuild! En ik overdrijf niet! Schooljaar 2018-2019 heb ik hem voorgelezen in een groep 8 (ze hadden zelf voor dit boek gekozen). En wat waren de reacties leuk. Maar goed, laten we gauw even in mijn review duiken. We beginnen met de:
Personages
Akkie is een meisje vol power. Ze kan goed voetballen en is erg stoer. Maar op een dag wordt ze ziek. Je voelt met haar mee, met alle klappen die ze te verwerken krijgt, met alle leuke dingen die ze nog wel kan doen. Juf Ina is een fantastisch lieve juf, ze weet op een goede manier met de klas te praten en positief te blijven, hoewel dat voor haar ook niet makkelijk is. Ze heeft namelijk eerder haar man verloren aan kanker.
De maatjes van Akkie, Elize en Brammetje (Ibrahim) zijn er altijd voor haar, wat er ook gebeurt.
Dan is daar Joep, de vervelende pestkop. Of is hij wel zo’n grote pestkop?
Jacques Vriens heeft deze personages goed en begrijpelijk neergezet, kinderen kunnen zich identificeren met de verschillende personages. Ieder personage heeft een eigen karakter en een eigen manier van reageren, daardoor is er altijd iemand die zich herkent in 1 van de kinderen. Ook de andere klasgenoten van Akkie zijn sterk bedacht ook al komen ze soms wat minder vaak voor.
Tijd & Ruimte
Achtste-groepers huilen niet kwam uit in 1999, sindsdien zijn er vele drukken geweest. Maar dat het al wat ouder is doet niets aan het verhaal. Het is ontzettend actueel, het komt nog steeds te vaak voor dat een kind kanker krijgt. De film en de heruitgave van het boek via Geef mij een boek cadeau hebben het verhaal nieuw leven ingeblazen. Zeker de film heeft laten zien dat het niet uitmaakt wanneer het verhaal wordt (voor)gelezen, het blijft actueel. Niets in het verhaal geeft ook weg dat het een verouderd verhaal is. De materialen blijven allemaal een beetje op de achtergrond waardoor er net zo goed laptops in het lokaal hadden kunnen staan. Dat heeft Jacques Vriens heel goed gedaan.
Het verhaal & Perspectief
Het verhaal bevat humor tussen alle negativiteit in. Dat is erg prettig want daardoor kun je het er gemakkelijker met kinderen over hebben. Het is geen zoetsappig verhaal, het is een verhaal met een keiharde waarheid maar ook met de nodige humor. Wanneer je het boek leest kijk je mee door de ogen van de alwetende verteller. Je schakelt tussen het verhaal van Akkie en de klas van Juf Ina. Je merkt in het boek en achteraf dat dit boek en de gevoelens met zo veel detail zijn beschreven dat je denkt dat dit echt gebeurt moet zijn. En dat is zo. Jacques heeft er lang over na moeten denken of hij dit daadwerkelijk op papier moest zetten en hoe. Hij was namelijk ooit zelf de meester van ‘Akkie’, ze heeft voor het verhaal een andere naam gekregen, ook heeft hij zichzelf in Juf Ina verandert. Een verstandige keuze om het verhaal vanaf een afstand te kunnen overzien en op te schrijven.
Thema’s
Het grootste thema in dit boek is natuurlijk het omgaan met kanker en de dood. Maar misschien nog veel belangrijker dan dat is vriendschap en verbondenheid. De kracht die daaruit voortvloeit is onbeschrijfelijk. En toch heeft Jacques Vriens juist dát voor elkaar gekregen!
Conclusie
Het prachtige verhaal dat is opgeschreven door Jacques Vriens in Achtste-groepers huilen niet zal nog lang in ons geheugen blijven en zorgen voor vele mooie gesprekken. Het verhaal krijgt daarom van mij 5 sterren. Ik zal dit boek nog vaak uit de kast pakken en (voor)lezen. Voor dit boek is overigens heel erg veel lesmateriaal beschikbaar. Onder andere op geefeenboekcadeau.nl.
